Roadtrip mum & bye bye Australia, I´ll be back!

Na bijna een week gewend te zijn aan de luxe van ons eigen appartement in Sydney, hebben we toch maar afscheid genomen van Sydney. Met alle spullen op zoek naar de garage om onze Van (campervan) op te halen. Een hele aardige Australier vroeg ons waar we heen moesten en vroeg ons verbaasd of we echt een halfuur daar naar toe gingen lopen met alle spullen in die warmte en bood ons vervolgens een lift aan. Nou mam, dit is nou Australie!

Onze Van was eigenlijk maar een oud gammel ding maar erg leuk en beschilderd met blowende cartoons uit Scoobidoo met op de achterkant de tekst: “Honk if you’re horny”.
De hele week is er dus ontzettend veel naar ons getoeterd , soms best even wennen als je dan midden in het centrum staat, links rijdend, totaal niet gestresst en er toetert weer iemand. Vooral grappig dat ouders met kleine kinderen en mannen met hun vriendin naast zich nog het vaakst toeterden.

Eenmaal onderweg; radio op z’n hardst (eindelijk weer wat nieuwe muzieknummers gehoord), mee schreeuwen, zonnebril op en gaan! Onze route; Sydney – Blue Mountains – Canberra – Great Ocean Road – The Grampians – Melbourne. De Van was de hele week ons “huis”. Elke avond zochten we een afgelegen plekje met wat schaduw en als het even kon een wc en sliepen we in de Van. Achterin zat namelijk een zithoek + keukentje en de zithoek kon je ombouwen tot een tweepersoonsbed, erg knus/gezellig!

In de Blue Mountains zijn we natuurlijk begonnen met “The Three Sisters” en hebben we vervolgens veel wandelingen gemaakt naar lookouts en watervallen. Echt bizar al die blauwe mist boven zo’n groot natuurgebied (schijnbaar stijgt die mist op uit de Eucalyptussen)! De slimme onder ons snappen nu hoe de “Blue Mountains” aan zijn naam komt.

Mama was de chauffeuse en ik functioneerde als navigatiesysteem met soms enigzins wat stress als we weer eens verdwaald waren en mama dan alleen maar wilde weten waar we waren ( laat dat nou net hegene zijn wat je niet weet als je verdwaalt). Ze had gelijk al haar eerste kangeroe gezien, beetje jammer dat die dood langs de kant van de weg lag en dat er nog veel meer volgden.
Het links rijden, ging der (op wat stoeprandjes meepakken na) steeds beter af.
Wat me vooral opviel was dat er heel veel borden langs de weg stonden met “Powernap Area”. Zo eentje moet ik er misschien maar mee naar huis nemen.

In Canberra zijn we eigenlijk alleen maar gestopt om te overnachten, er was daar verder niet veel te doen/ te zien ondanks dat het de hoofdstad van Australie is.

The Great Ocean Road was in één woord; fantastisch! Wij hebben er ongeveer drie dagen over gedaan en zijn de vierde dag door The Grampians naar Melbourne gereden.
De hele GOR bestond vooral uit heeeeel veel mooie lookouts over de kust/baaien, strandjes, watervallen, het Great Otway National Park en heel veel leuke dorpjes aan het strand.

In het dorpje Kenneth River zijn we gestopt om wilde koala’s te zoeken. Na lang zoeken zagen we ze opeens overal alleen zaten ze allemaal heel erg hoog omdat die bomen super hoog waren allemaal. Toen dachten we opeens dat we het geluid van een beer hoorde en schrokken ons rot (even vergeten dat ze die daar niet hebben). Het bleken twee stoeiende koala’s te zijn onderin een boom, wij snel die berg opgeklommen zodat mam haar eerste wilde koala van dichtbij kon zien!

Later zagen we daar nog allemaal fel rood met blauwe papegaaien en zijn we helemaal de bergen ingereden met 10km per uur over een onverharde weg (de Van viel bijna uit elkaar) op zoek naar de “glow-worms-spot”. We dachten echt dat we verdwaald waren maar gelukkig zagen we opeens een kampvuur met veel mensen er omheen die ook aan het wachten waren tot het echt donker werd zodat we de bossen in konden op zoek naar de glow-worms en kwamen we midden in het regenwoud/jungle terecht. Echt superrrr mooi om te zien, ze zaten echt overal en het leek wel of er overal aan de kant van de rotsen kerstverlichting ophing!

Vooral in de meest donkere wandelpaadjes in het bos zaten er honderden en zag je dus overal hele kleine lichtjes! Na een tijdje ging iedereen weer weg behalve wij natuurlijk want wij hadden elke avond een slaapplek nodig dus hebben we ook daar weer in de Van geslapen, helaas weer zonder wc’s met als resultaat dat mijn wildplasskills er met de dag beter op zijn geworden.

Verder onderweg hadden wij het grote geluk dat we opeens twee andere backpackers langs de kant van de weg zagen stoppen. Er zat namelijk een koala met een babykoala op haar rug echt heel erg laag in de boom! Dat was echt zoooo leuk om te zien. Super leuk hoe die klimmen en hoe dat babytje zich vastklemt op de rug van z’n moeder. Ze bleven wel een halfuur zitten!

Tijdens een van onze lunchen aan het strand, voelde ik dat ik geprikt werd en zag ik dat het een enorme vlieg was (soort horzel?). Ik dacht meteen aan die bijt van de vorige keer dat ik zo’n grote bult kreeg en binnen twee uur had ik weer een bult maar nu nog twee keer zo groot. Hij was ongeveer 20cm lang, super dik, rood en warm. Ik ben schijnbaar toch ergens allergisch voor.
Vanaf nu moet ik dus altijd met anti hestamine (ofzo iets) op zak lopen omdat het vanaf nu alleen maar erger zal worden als ik door die schattige beesten geprikt wordt.

We zijn trouwens nog aangehouden door de politie, we werden denk ik niet echt serieus genomen met onze Van maar het was gelukkig maar een “random ID-check”. Gelukkig stresste mam en ik totaal niet toen ze met hun knipperlichten aan ons naar de kant van de weg stuurden. Omdat we nog niet genoeg mee gemaakt hadden, startte de auto de dag erna niet meer. We (lees: mama) hadden schijnbaar de lichten aan laten staan toen we over het strand ginen lopen en hadden dus een lege accu.

Ik kan nu wel gaan vertellen hoe mooi alles was maar het lijkt me beter dat jullie gewoon al mijn foto’s op facebook bekijken in mijn nieuwe fotoalbum (vorig verslag heb ik ook een nieuw album gemaakt, dit doe ik trouwens na elk verslag). De Twelve Aposteles, The bay of Islands, The Gorge en andere baaitjes waren echt super mooi.

In The Grampians hebben we vooral heeeeel veel kangeroes gezien, in de avond gingen ze stoeien/vechten (die trappen elkaar echt haha), een stekelvarken, emu’s en drie baby emu’s (ohja, mam heeft tijdens de reis nog bijna zo’n wilde emu aangereden die uit het niets de weg over stak).

De Roadtrip zat er na een week weer op en delaatste drie dagen heb ik met mam in een hostel in Melbourne doorgebracht. Na twee weken was het tijd om mama weer uit te zwaaien en dat was toch wel iets moeilijker dan verwacht.. Na vier maanden alleen reizen, was ik even vergeten hoe fijn het is om weer eens met iemand te zijn die je echt kent en die je gewoon blijft zien i.p.v. al mijn honderen ééndagsvrienden die ik hier heb gemaakt. Afscheid nemen zou verboden moeten worden!

De laatste week in Melbourne maar ook de laatste week in Australie, heb ik vooral met mensen doorgebracht uit het hostel of mensen die ik in Melbourne ben tegen gekomen en weken eerder ergens aan de oostkust al had ontmoet (veel backpackers blijf je vaak weken lang tegenkomen).

Veel in het park gezeten, naar de kust gegaan en nog een hele dag naar Australian Open geweest. Wat een big “happening” is dat joh. Ondanks mijn gebrek aan tenniskennis was het erg leuk, veel tussen Nederlanders gezeten en schijnbaar ook alle “grote” spelers gezien (dat werd me die dag even verteld aangezien ik ze natuurlijk niet eens herkende). Het meest interessant vond ik de hoeveelheid “ballenrapers” tijdens zo’n wedstrijd; allemaal afgerichte, kleine kinderen die ballen rapen alsof hun leven er van afhangt en de harde kreten/kreunen die sommige tennisers uitslaan bij elke slag.

Tot slot ben ik nog naar St. Kilda over het strand gelopen langs de velen kytesurfers en met zonsondergang met een hele groep de pier afgelopen om de kleinste pinguins van de wereld te zien! Helaas mochten we geen foto´s maken omdat ze blind worden van de flits.

Vanavond begin ik aan een nieuw avontuur en vlieg ik naar Nieuw Zeeland waar ik Senta ontmoet op het vliegveld en vanaf daar nog vijf maanden met haar verder reis. We komen 15 juni alweer aan op Schiphol om 06:35 (dus zet allemaal jullie wekker maar alvast;))

TIME FLIES WHEN YOU’RE HAVING FUN!

Liefs,

Jess

p.s. foto’s staan dus weer op Facebook